Bakit Nawala ang Tallest Rookie?

Ang Mitol ng Physical Dominance

Ipinag-isa ko ang data sa 47 oras: Zhou Qi—2.17m taas, subalit lang na 98.97kg. Isang katawan para sa gravity, hindi para sa muscle. Sa isang league kung деan inch ay pantayon ng liability, hindi ito isang kawalan—ito ay isang algorithm na naghhintay na basahin.

Ang Tahimik na Metric

Ang FG%? 60.9%. Three-point? 60%. FT%? 75.8%. Naglalaro siya ng 34.12 minuto bawat laro sa loob ng 42 laro, naka-average ng 15.8 puntos at 9.8 rebounds—not bad para sa rookie sa China’s domestic system.

Ngunit dito ang sinasabi nina walang pagsasabi: hindi niya kailangan ang bulk upang dominahin ang espasyo; kailangan niya ang geometry ng galaw.

Ang Stats Ay Hindi Nagpapahula—Kundi Nagpapakita

Itinuturing namin ang height bilang destiny kapag talaga ay variable density sa galaw. Ang statistical modeling ay hindi prophecy—itong probability. Nakikita ng scouts: ‘too thin.’ Nakikita ko: ‘too efficient.’ Ang wingspan-to-weight ratio niya ay mas mataas kaysa sa dalawang-katlo ng NBA frontcourt prototypes—hindi dahil siya ay malakas, kundi dahil sumisibol siyang tulad ng tubig sa hangin.

Ang Hindi Nakikitang Advantage

Sa elite systems, inoptimize namin ang function laban sa form. Ang susunod na draft ay hindi pipiliin batay sa sukat—ito’y pipiliin batay sa spacetime efficiency. Hindi siya nawala ang draft spot—kinabuksan niya ito.