เหตุผลที่รีดี้ยังยิงเดียวทำลายทีม

เตำหนิของผู้นำเส้นขอบ

ฉันเห็นอีกครั้ง: 72% ของการครองของเลเกอร์สิ้นสุดด้วยสามแต้มของรีดี้ แต่การป้องกันพื้นที่ใต้ริมกลับต่ำสุดในสถิติเพลียฟฟ์ คนเรียกว่า “ยิงเด็ดขาด” ฉันเรียกว่า การฆาตกรรมทางสถิติ เมื่อค่า xG พุ่งเกิน 0.45 อัตราชนะลดลงเหมือนกระดาษเปียกในเดือนมิถุนา—ไม่ใช่บังเอียง

เส้นภายในจางหาย

พวกเขาถือว่าการยิงช่วงกลางเป็นเรื่องรอง และมองข้ามป้องกันเป็นเรื่องรองๆ อัตราการยิงได้อย่างมีประสิทธิภาพของรีดี้? สูง—but การโจมตีแบบแยกเดี่ยวทำให้พื้นที่ใต้ริมว่างเปล่า โดยคู่ต่อสู้ใช้ช่องว่างนี้อย่างแม่นยำในเกม7 สูตร “เน้นเส้นนอก” ของคุณไม่ใช่กลยุทธศาสตร์—มันคือภาพหลอนจากตาราง

ความจริงแบบเบย์ส vs เรื่องหลอนจากโซเชียล

ฉันใช้โมเดลฝึกจากข้อมูล NBA 12ฤดูกาล—not จากโพสตบนโซเชียลมีเดีย เบย์สบอกเรา: เมื่อปริมาณการยิงเพิ่มขึ้นโดยไม่มีการสร้างภายใน อัตราความน่าจะชนะลดลงอย่างเอ็กซ์โพเนนเชียล เจ임ส์เห็นภาพ; รีดี้มีบทละคร คนหนึ่งคือสถาปนิก อีกคนคือผีดวงทางอัลกอริธึม

ราคาแห่งความบอดใสทางวัฒนธรรม

พวกเขาพูดว่า “รีดี้คลัช” ผมพูดว่า “คำสาปของรีดี้” เมื่อระบบของคุณมองข้าประสิทธิภาพภายใน (เช่น FG68%ใต้ห่ว) และเฉยกพลังจากการยิงไกล (38% จากนอก) คุณไม่มีทีม—you มีกระจกทางสถิตสะท้อนความปฏิกเสธของตนเอง

ข้อมูลไม่มองโลก—มนุษย์ต่างหาก

tเลขไม่สนใจหรือคุณเชื่อว่ารีดี้เป็นเวทยานหรือเจ임ส์ผิด—they เพียงคำนวนผลลัพธ์ ในรอบเพลียฟฟ์ เมื่อการโจมตีเปลี่yneหยุดและแยกเดี่ยวครอบครอง? อัตราชนะตกฮับถึง32%—นั่นมิใช่วางแผนโค๊ช—แต่มันคือโมเดลบิด