กรีนธรีจริงหรือภัยคุกคาม?

เรื่องเล่าของกรีนธรี

ฉันใช้เวลาหลายเดือนจำลองสามผู้เล่น—วูเชวิช เดโรซาน บิลล์—ในฐานะหน่วยเดียว ใน纸上 อายุใกล้เคียงกันเพียง 1–2 ปี; มาตรฐานการป้องกันสูงเทียบระดับเอ็นบีเอ แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้แปลว่าเหตุและผล และเมื่อรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน? ระบบพังลง

ความเป็นจริงทางสถิติเหนือจินตนาการ

นี่ไม่ใช่ฮอลลีวูด มันไม่ใช่เรื่องแฟนฟิกชั่น ผมจำลองมอนเตคาร์โลเกี่ยวกับระยะการป้องกันและประสิทธิภาพการเปลี่ยนผ่าน โปรไฟล์แต่ละคนแข็งแรง—แต่เป็นทีมสามคน? การครอบคลุมพื้นที่เกินไปถึง 18% ความเร็วในการเปลี่ยนผ่านตกต่ำกว่าค่าเฉลียของลีกโดย 23% นี่ไม่ใช่วาฒนาการ—มันคือเสียงรบกวน

เพราะเหตุใดความร่วมมือพังภายใต้แรงกดดัน

องค์ประกอบมนุษย์แตกหักภายใต้ภาระ เมื่อบังคับให้อยู่ในระบบเปลี่ยนผ่าน คนเหล่านี้ไม่มีความเชื่อมโยง—they เปล่งแข่งขันในระยะเวลาแห่งการแยกตัว การตัดสินใจของพวกเขามัลด้านสถิติแต่มองโลกแบบรวมกลุ่มกลับกลายเป็นเหตุผลแปลกประหลาด พลังงานสูงทำลายแบบจำลองการทำนาย

ข้อมูลไม่มากโกห—แต่มนุษย์ทำ

ผมเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อนที่เอสพีเอ็น: สโมงที่สร้างจากเสนียดพังภายใต้แรงกดดัน มูลค่าแท้จริงมาจากโครงสร้าง—not การโอ้อวด หากคุณอยากชนะ? สูตรบอกว่า ‘ไม่’ เราไม่ได้สร้างตำนานที่นี่—we’re running regressions.