เหตุผลที่ผู้วิเคราะห์เอ็นบีเอเสีย

เรื่องหลอกลวงของแอนาลิติกส์บริสุทธิ

ฉันเคยคิดว่าถ้าคำนวณตัวเลขพอ ก็จะทำนายชนะ แต่เมื่อทำงานกับข้อมูลการติดตามของ Opta และโมเดลการเล่นของ NBA ฉันพบสิ่งที่น่าตกใจ: ผู้วิเคราะห์ที่วิเคราะห์มากที่สุดกลับแพ้—ไม่ใช่เพราะโง่ แต่เพราะมองไม่เห็น ส่งเสริมเปอร์เซ็นต์ยิงและการเล่นเดี่ยว ในขณะที่พลาดสัญญาณการป้องกันแบบเปลี่ยนแปลง—การเคลื่อนไหวเงียบๆ ที่เกมถูกชนะหรือแพ้

ทางเลือกที่สามและสี่หายไป

defense ของซานอันโตโนไม่เกี่ยวข้องกับดาว มันเกี่ยวข้องกับระยะห่าง ความเร็วรอบตัว และความยืดหยุ่นของบทบาท เมื่อนักวิเคราะห์จมจ่อเฉพาะกับคะแนนยิงเดียวหรือสถิติตามแบบดั้งเดิม พวกเขาก็มองข้ามสัญญาณการป้องกันแบบเปลี่ยนแปลง—นั่นไม่ใช่ปัญหาของผู้เล่น มันคือช่องว่างในโมเดล

ข้อมูลไม่มองเห็นอย่างที่คุณมอง

ฉันเคยสร้างโมเดลพยากรณ์ที่ให้น้ำหนักกับสามแต้มด้วยประสิทธิภาพ72%ภายใต้แรงกดดันของการป้องกัน มันพยากรณ์ความครอบครองจากใครยิงแรก—and มันผิดเสมอ เพราะสัญชาญมนุษย์ยังคงชนะในพื้นที่เปลี่ยนแปลงซึ่งโมเดลมองไม่เห็น—จังหวะครั้งชนะโครงสร้าง

ขอบเขตจริงไม่อยู่ในแอนาลิติกส์; มันอยู่ในการอ่านความเงียบระหว่างการ passes—การปรับขนาดเล็กๆ ที่อัลกอริธึมจับไม่มองจนกว่าคุณจะได้ชมเกมเพียงพอ