ทำไมนักวิเคราะห์ที่เก่งที่สุดถึงแพ้

การหลอกลวงแห่งความเชี่ยวชาญ

ฉันเคยคิดว่าการป้องกันระดับสูงมาจากการมีดาว—but ข้อมูลได้ทำลายภาพลวงนั้น ในฤดูกาลที่ผ่านมา ฉันเฝังสามทีมที่ล่มสลายไม่ใช่เพราะความสามารถ แต่เพราะโมเดลของพวกเขามองข้ามตัวแปรเดียว: จังหวะการเปลี่ยนจากหยุดเป็นเคลื่อน

สัญญาณเงียบ

ในบรูคลิน เราเล่นเกมแนวหน้าบนพื้นสนามที่มีช่องว่างสำคัญกว่าความสูง โค้ชตะโกนเพื่อการโจมตี; คนดูแล้วอยากได้บอล—แต่ในตารางคะแนน? ไม่มีใครเห็น มันคือสัญญาณแท้จริงไม่อยู่ที่คะแนนต่อเกม—แต่อยู่ที่ความเร็วในการเปลี่ยนจากหยุดเป็นเคลื่อน Opta และ Synergy แสดงให้เห็น: การป้องกันระดับสูงที่ดูสะอาดบนกระดาษกลับกลายเป็นภาระเมื่อจังหวะเกินกว่า 90 BPM

เหตุใดเสียงเงียบจึงดังกังวาน

เราเน้นประสิทธิภาพ—not เรื่องอลังการ gระบบใดๆที่ละเลยการลดลงของจังหวะจะไม่ชนะแชมป์—แต่ชนะโดยการสังเกตจังหวะ cผู้วิเคราะห์ที่ฉลาดที่สุดไม่ใช่คนที่มีโมเดลดูสวยงาม—แต่คือคนที่เห็นเมื่อจังหวะแตกหัก

ฉันสร้างเรื่องนี้ไม่ใช่เพื่อคาดการณ์ผู้ชนะ—แต่เพื่อมองสิ่งที่คนอื่นปฏิเสธจะสร้างแบบจำลอง: เมื่อความหน่วงเวลาสองวินาทีในการป้องกันแบบปิด turning การป้องกันระดับ top-5 เป็นภาระ มันไม่ใช่ว่า athleticism—แต่ว่า empathetic algorithm

เครื่องหมายของคุณ

อะไรคือการทำนายของคุณ? เพราะอะไร? เปลืองอคติของคุณ เช็คมodel—or keep losing.