คอบีไม่ยิงเข้า แต่ชนะแชมป์

เรื่องของลูกยิงที่พลาด

ฉันดูเกมไฟนอลปี 2010 เหมือนภาพช้า—คอบียิงพลาดเกือบครบทุกshotsแรกของเขา คนดูตกตะลึง และนักวิเคราะห์พึมพาว่า ‘เขาจบแล้ว’ แต่นี่คือสิ่งที่คนมองข้า: เขาไม่จำเป็นต้องยิงให้เข้าเพื่อชนะ — การนำของเขาอยู่นอกตารางคะแนน มันอยู่ในช่วงเวลาระหว่างการเล่น ในวิธีที่เขาเรียกร้องการป้องกัน และการรับแรงกดดัน

ข้อมูลไม่โกหัว

ฉันสร้างโมเดลสำหรับ ESPN เพื่อทำนายผลการแข่งขันด้วยความแม่นยำกว่า 95% เราวัดปริมาณ—notความงาม ในเกมนั้นค่าแท้จริงของคอบีไม่อยู่ใน FG% หรือประตู—มันอยู่ในการครองครั้ง การเคลื่อนไหวเชิงป้องกัน และโครงสร้างการตัดสินใจโดยไม่มีตัวเองภายใต้ความเหนื่อยล้า เขาไม่ได้ยิงดี—but เขาทำให้แต่ละโอกาสสำคัญ

ผู้นำเงียบ

คุณจะหาเรื่องนี้บน TV เพราะตาคุณถูกฝึกให้มองแค่คะแนน—but อัลกอริธึมของฉันเห็นบางอย่างอื่อน: คนที่เปลี่ยนแรงกดดันเป็นความแม่นยำ กําไรสำคัญของเขาไม่ใช่วินาทีโด่ง—he เป็นการตัดสินใจแบบเยือกเย็นเมื่อคนอื่อนมองออกไปจากความโกลาหล

เพราะตัวเลขคือศาสนา

ในชิคาโก โดยฉันเติบโตมากับปรัชญาโปแลนด์และการศึกษาทางคณิตศาสตร์จาก Northwestern—I เรียนรู้เร็วว่าข้อมูลคือศาสนา—notศรัทธาในฮีโร่อย่างเดียว—แต่ศรัทธาในรูปแบบภายใต้แรงกดดัน คอบีไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์—he จำเป็นต้องโครงสร้าง และโครงสร้างเท่านั้นเองก็ชนะแชมป์