การสิ้นสุดของราชวงศ์ข้อมูล

เรื่องราวทางคณิตศาสตร์ใต้มงกุฎ

ฉันยังจำวันที่เจรรี บัสซื้อทีมลาเคอร์สด้วยเงิน 67.5 ล้านดอลลาร์—not เป็นแฟนกีฬา แต่เป็นนักวิเคราะห์ข้อมูลที่มองเห็นรูปแบบในเสียงรบกnoise: การกระโดดแต่ละครั้ง การผ่านบอลแต่ละครั้ง และการยิงสามคะแนนต่างๆ เหลือเป็นจุดข้อมูลในพื้นที่มิติสูง

ฉันทำงานที่ ESPN เพื่อสร้างโมเดลทำนายการทำนายเกมเพลียฟ: เราไม่ได้วัดความรู้สึก—เราหวัดความแปร

อัลกอริธึมแห่งการสืบทอด

เมื่อเจเนีย บัสซับแทนพ่อเธอ เธอไม่ได้มร็องทรัพย์—เธอได้มโนสมการ

มูลค่า 10 พันล้านดอลลาร์? มิใช่โชค—ไม่ใช่อารมณ์—แต่เป็นผลผลิตของเวลา 46 ปีแห่งการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง: การจัดทีมอย่างสมเหตุผล การเลือกตัวผู้เล่นอย่างชาญญาน และการสร้างรายได้จากสื่อ—เหมือนเครือข่ายประสาทเรียนรู้จากไหลของเกมตลอดหลายทศวรรษ

ฉันเห็นเจ้าของ franchises เหมือนพอร์ตโฟลิโอ—แต่ละชัยชนะคือโหนดหนึ่งในกราฟ

ข้อมูลคือศาสนาใหม่

ในโลกของฉัน—เกิดและเติบโตจากความเป็นจริงของชิกาโก—ข้อมูลไม่ใช่แค่ตัวเลขบนหน้าจอ มันคือพิธีกรรม สนามแข่งคือวัดของเรา ตารางคะแนนคือคาถาของเรา เราไม่มอบูชาเพื่อแชมป์—เราคำนวณมัน และเมื่อขายอาณาจักรที่สร้างจากชัยชนะ? เราไม่มอบูชาลา goodbye กับขนบธรรมเนียม—we close out with precision.