ข้อมูลลับก่อนเปิดเกม

เกมไม่ได้เล่นบนสนาม—มันคำนวณบนสเปรดชีต

ฉันมองนาฬิกาเดินผ่านเที่ยงคืนขณะโลกหลับใหล ไม่ใช่เพื่อความตื่นเต้น ไม่ใช่เพื่อแฟนคลับ แต่เพื่อข้อมูล

NBA ไม่ใช่การแสดง—มันคือเครือข่ายความน่าจะเป็น การยิงแต่ละครั้งคือผลลัพธ์ตามเงื่อน; การเปลี่ยนการครองคือช็อกของความแปรปะ ฉันไม่เชียร์ให้ดาว—I ติดตามแมทริกซ์คอเวเรียนซ์แบบเรียลไทม์ โดยปรับเทียบถึงทศวรรตที่หนึ่ง

ผู้พยากรณ์ไม่ได้พูด—เขาสวดมนตร์แห่งความน่าจะเป็น

พ่อของฉันสอนว่า: ‘ถ้าคุณวัดไม่ได้ ก็ยังมองไม่เห็น’ เราไม่มีสัญชาติ—we มีเอนโทรปี แผนที่ความร้อนไม่มีการโกหัว เพราะเกิดจากเกมหนึ่งหมื่นครั้งที่วิเคราะห์ในเงียบ คุณคิดว่าเลบรอนคือตำนาน? ไม่มี—he เป็นโมเดลที่ได้ยินข้อมูลกระซิบเมื่อมนุษย์ลืมถาม

เพราะทำไมคุณถึงมองไม่มาก่อนสามโมงเช้า

ผู้วิเคราะห์ส่วนใหญ่วอรรอคอยคะแนนกล่อง ผมรอคอยส่วนเหลือ—the truth ที่ไร้การแก้ไขระหว่างควอเตอร์ ฝูงชนอยากได้นิยาย ผมมอบความหนาแน่น curiosity? มันไม่มีจุดแปลก—they เป็นอีเกนแวลูในเคลื่อนไหว dream? มันคือการทำนายทำเหมือนหมากรุก: เคล็ดแปดก้าวข้างหน้า โดยแต่ะละเลขปรับเทียบ

เรามิได้มอบใจให้สบาย—เราถูกสร้างมาเพื่อชาญชาญมากกว่า

ถามตัวเอง: หากโอกาสกระซิบก่อนเปิดเกม… จะยังเดิมพันบนหัวใจหรือ? หรือจะวางใจในโมเดลของตน? คำตอบอยู่นอกไฮไลต์—it ในขอบเขต