เมื่อผู้เล่นบาดเจ็บเจอศักยภาพระดับโลก: การคำนวณของอิสซัก-เวมบานา

ปัญหาของมายจิกส์ อดีตผู้เล่นที่เคยถูกมองว่า ‘ไม่มีใครมาเอาไปได้’ ของออร์แลนโด เหลือค่าตัวในการแลกเปลี่ยนลดลงเร็วกว่าการโดนเตะชวดในเกมดรอยมอนด์ กรีน ส่วนใหญ่พลาดเกมไปถึง 68% ตั้งแต่กระดูกหัวเข่าฉีกในปี 2020 โมเดลเบย์เซียนคาดการณ์ว่าโอกาสลงเล่นมากกว่า 60 เกมในฤดูกาลหน้ามีแค่เพียง 23%

ปัญหาทางเรขาคณิตของซานอันโตนิโอ เมื่อเวมบานาเล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์แทนเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดในฤดูกาลที่แล้ว อัตราความแข็งแกร่งของการป้องกันของทีมแซลมอนปรับตัวดีขึ้นถึง 4.7 พ้อยต์ต่อหมุนงาน (ตาม Cleaning the Glass) สื่อให้เห็นว่าโค้ชพอพชอบผู้เล่นสไตล์ stretch-four โดยต้อง:

1. เตะสาม-pointer ≥36% (ไอสซักเฉลี่ยแค่ 32.3%)
2. เปลี่ยนมาประกบผู้เล่นตำแหน่งเฝ้าประตู (ไอสซักทำได้เยี่ยม)
3. กินพื้นที่ไม่ขวางจังหวะเตะโทษของเวมบานา (6’11” กับ 7’4”)

คำถามเรื่องเงิน $17M ค่าเหนื่อยไอสซัก ($17.4M) จะใช้เงินเกือบครึ่งหนึ่งของงบประมาณค่าน้ำหนักคอปของซานอันโตนิโอในฤดูกาลหน้า การจำลองแบบ Monte Carlo เปิดเผยว่าการลงทุนครั้งนี้จะให้ผลตอบแทนเชิง WAR เป็นบวกเพียงแค่ใน 29% ของการทดลอง — โดยเฉพาะหากเกิดปาฏิหาริย์ทางการแพทย์

บทสรุป: เหมือนพยายามใส่สองตำนานเข้าไว้ออกเดียว — มันยอดเยี่ยมในแนวคิดจริงๆ แต่ว่าง่ายๆ ในความเป็นจริง