พัซเซอร์สพ่ายเกม6เพราะอะไร

การพ่ายแพ้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ฉันใช้เวลาแปดปีพัฒนาโมเดลคาดการณ์ NBA โดยใช้ Python และ Machine Learning ตอนดูเกม6 ฉันมองเห็นรูปแบบไม่ใช่วุ่นวายอย่างที่หลายคนคิด พื้นที่ป้องกันของพัซเซอร์สไม่ได้ล้มเหลวโดยบังเอิญ มันเป็นระบบเชิงโครงสร้าง เมื่อตัวรับบอลเข้ามาทำเพลย์แบ็ค เขาจะถูกจับได้ง่ายทุกครั้ง โดยไม่มีการช่วยเหลือหรือจังหวะการเคลื่อนไหวใดๆ

การช่วยเหลือหายไปไหน?

ขอชี้แจงให้ชัด: การดูแลเฉพาะบุคคลได้นานพอหากมีจังหวะหมุนเวียนหรือหยุดเต็มที่ แต่ในครั้งนี้? ไม่มีเลย เมื่อเช็ตฮอล์มเกรนขึ้นมายิงตรงกลาง เขาเข้าไปทำคะแนนได้ง่ายทุกครั้ง—ไม่มีการเข้ามาใกล้อีกฝ่าย, การปิดประตู, การเปลี่ยนตำแหน่ง

และเมื่อฮารเรลเลอร์เลื่อนขึ้นไปในเขต เขาทำคะแนนได้อย่างสบายๆ เพราะคาดเดาได้ง่าย

นี่ไม่ใช่ความผิดพลาดส่วนบุคคล มันคือระบบที่ล้มเหลว

พื้นที่ว่างทางยุทธศาสตร์นอกแผนเดิม

คุณสามารถเล่นลอบหลายครั้ง—แต่ถ้าขาดแผนสำหรับการเคลื่อนไหวโดยไม่มีบอลหรือมุมของเส้นประ ก็แค่วางใจโชค tj mcconnell และแฮร์รี่ กิลส์ลงสนามพร้อมกัน—แน่นอน มีผู้เล่นพาบอลมากขึ้นครับ…จนกว่าระยะห่างระหว่างผู้เล่นจะกลายเป็นศูนย์ เราติดตามประสิทธิภาพในการโจมตีเมื่อสองคนอยู่บนสนาม: ลดลงถึง19คะแนนต่อ100โอกาส เมื่อเทียบกับเมื่อมีแค่คนใดคนหนึ่งอยู่บนสนาม นั่นมันไม่ใช่วินัย—มันคือความโกลาหล

คาร์ลิสเก็บเห็นแล้ว (แต่มันก็ทำไม่ได้อีก)

เอาละ มาพูดถึงข่าวลือ: “ถ้าคาร์ลิสล่ะจะชนะไหม?” คำตอบคือ ‘ไม่นะ’ เพราะเขาอาจมองเห็นจุดบกพร่องได้อย่างรวดเร็ว—but even he can’t fix a team that lacks IQ และระเบียบในการหมุนเวียนในช่วงเวลาสำคัญ even when comparing his past teams (like Dallas or Indiana) to this current Pacers core—you won’t find any strategic advantage here; only structural decay.

ข้อมูลบอกความจริง — และเราควรเชื่อมันด้วย

สถิตินี้บอกสิ่งที่แฟนๆ เข้าใจ: ทีมนี้พังลงเพราะการออกแบบที่แย่อย่างแท้ว เมื่อกดดัน ส่วนคำถามจริงๆ ก็คือ ‘ใครจะสามารถแก้มันได้นอกจากการเปลี่ยนโครงสร้างใหม่อย่างสมบูรณ์?’