รัสเซล ริเวอร์ส กับอนาคตของเลเกอร์ส

คำถามไม่ได้เกี่ยวกับความจงรักภักดี—แต่เป็นเรื่องของค่าคาดหวัง

ฉันไม่สนใจว่าริเวอร์สจะอยู่หรือไป เพราะเขารักเลเกอร์ส—ฉันสนใจว่าการมีอยู่ของเขาส่งผลต่อความน่าจะเป็นในการชนะ cา value แท้จริงไม่ได้วัดจากคะแนนต่อนาที—แต่อยู่ที่อัตราการโจมตีที่ปรับแล้ว พื้นที่ใต้เส้นสาม และประสิทธิภาพการป้องกันวงแหว

แบบจำลองถดถอยไม่มีวาย—แต่มนุษย์ทำ

ถ้าริเวอร์สอยู่: เลเกอร์สกลายเป็นทีมโจมตีอันดับสามโดยปริมาณ—แต่ขีดจำกัดถูกจำกัดโดยอายุและประสิทธิภาพการผลิตที่ลดลง ถ้าริเวอร์สไป: เขาจะกลายเป็นเป้าหมายของหกทีม—ฮูสตัน มิลวอกกี้ และแม้กระทั่งนิวยอร์ก—และแต่ละทีมมองเขาไม่ใช่นักเตะแต่มากุศลแห่งระบบเร็ว-พื้นที่ เขาจะไม่มาก็เพียง25แต้ม—he จะทำ18การทำสำเรียงให้มีประสิทธิภาพและอัตราช่วยงานมากขึ้น นั่นมันไม่ใช่วิกฤต—มันคือการเพิ่มประสิทธิภาพ

ข้อมูลคือศาสนาใหม่

ฉันเตบใหญมาในชิกาโก โดยครอบครัวโปแลช-คาธอลิก พ่อสอนฉันว่าสถิตินั้นมิตใช่น้ำเลข—they’re prayers whispered through court tape loops เมื่อคุณสร้างแบบจำลองฤดูกาล82เกมเหมือนพ仪式 การกระทำครั้งหนึ่งๆ มีความหมาย รัสเซลไม่ใช่นักบาส—he’s a variable in an equation where gravity meets geometry. คำถามคือ—not เขาจะไปหรือเปล่า—it’s whether LA can afford his coefficient before the curve bends down.